birvarmışbiryokmuş

Hayat ne garip,seni sevdiğini dahi söylemeyen birini sevmek gibi mesela.. Sahi seviyor mu seni ? Biliyor musun bunu ? Umurunda mısın adamın ? Sordun mu hiç kendine! Merak ediyor mu seni ? Yoksa sadece bir avuntu mu senin ki ? Sevmek neydi.. Onun seni sevmesi için duâ mı etmekti ?

Sonra birden bire düşüveriyorsun aklıma, Varmışçasına! Düşlüyorum seni.. Dokunuyorum aniden.. Öyle birden! Hissediyor dudaklarım dudaklarını, Kavuşurcasına! Şimdi sen.. Esen rüzgar gibi, Bozuk bozuk.. Böyle aniden,birden, Adım adım küçülerek.. Gitmesen?

Yıldızları serdim dün gece yoluna, Varlığımıza inandırırcasına. Tuttu ellerimizden,biz düşerken! Gözlerini serdi aklıma,ben tam solarken. Sen yine de her şeye inat, Anlatsan,anlardım belki. Susmak,gitmekti.. Kendini her şeye,herkese inandırıp.. Varlığına kattığın her şeyi terk etmekti.