birvarmışbiryokmuş

kahveye sığdırdım acımı.. anlamıyor kimseler. sensizliği.. unutuyorum, inan bana! geçiyor. inandırıyorum buna kendimi. ya da boşver inanma.. bi sözün düşüyor aklıma. yakıyorum olmayışlarına sigarayı. sönmüyor.. ne acım,ne de o hiç dinmeyen yokluğunun derin sızısı geçmiyor.

O düş senin değil, düşme! dökme taşlarını, bir bir savurma rüzgar'a.. uyan, gitme. geçecek gibi kokunu serecek gün yüzüme. yanağımı okşayacak. kimse bilmeyecek, seni giyeceğim üzerime, es geçecek acı, iyileşecek zaman. iyileştirecek. sen yeter ki düşme!