hayaller kuruyor ve seni yazıyorum bu saatlerde. olmayışlarına,sensiz yaşanan her yıla inat. şimdiler de kimsem yok bu sokak ve senden başka. kendimi inandırmışlığım dolu bu ev. bakma,sende yokmuşsun aslında. sadece senden kalan izler dolu, attığım her adımımda.. gizlediğim gülüşlerin avuçlarımda. uyuyamıyorum o yatakta. sen kokuyor. bu ev , bu oda. aslında sende yoksun, sokakta. bir ben kalan geçmeyen o sızı ile en eskide. ve ; o ev. durur mu hala o taş ev? yerinde midir o masa, o sandalye. sahi, doldu mu ? seni kimsesiz bırakmışlığımın yeri. - gözlerine dolandığım o sokak bizim mi hala ?