Ana içeriğe atla
bilmiyor,
küçücük avuç içinde bir ömür gizli.
koca bir dünya sanırsın bir avuç içinde.
güzelsiniz bayan,bıraktığınız sızı da en az sizin kadar güzel.
gelişinizle şenlenen evim,gidişinizle elbet ki hüzün dolacak.
iç huzur nedir bilir misiniz siz,
hissettiğiniz oldu mu ?
bana bakmayın,
nadir olur hayatta böylesi ama ;
bir keresinde hissetmişliğim oldu,
sonra mı ?
o da gitti.
herkes gider.
herkes bir gün şenlendirdiği o evi terk eder.
ama-lar keşke-ler baş ucunuzda.
eni sonu bıraktığı sızıyla uykunuzda sizi terk eder.
avuç içine sakladığınız o kadında bir gün gider.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bu sizin bildiğiniz bir şey değil. Benim de bildiğim bir şey değildi zaten. Yeni tanıştık. Fazla ağırdı. Hikayenin neresinden tutsanız , ben orasından düşen kişiyim. Acılıyım ve ağrılıyım. Sizle tanışmıydık? Sanmıyorum. Hem siz zaten tutmayın ne beni ne hikayeyi. Bir hikayem de yok aslında , avuçlarımda ki acıdan başka. Zaten , merdiven de yok artık o evde. Uyandığında bende.. neyse. Sonra bir şey oldu , olan ne mi? Ben bulamadım. İstemedim mi ya da ? Bilmiyorum. Dokundum. Yoktum. Sarıldım. Yandım. Bunu tanıyor musunuz ? Zira aklımı yitirmekle , hayatta kalmak arasında günleri geçiren bir hiçlikten ibaret biriyim ben artık. Yani yanıyorum. Kimseyi tanımıyorum. Ondan başka. O mu! uzanıp eşsiz hatırasından öptüm. öldüm.

yarı/m

Avuç içimde saklıyorum ,  sakladığım şeyin ne olduğunu bilmeden.  yine çok yorgunum.  anımsıyorum ,  anımsadıkça vuruluyorum. toplayamıyorum artık gökyüzünden bulutları.  eksildikçe , düşüyorum.  senden değil , kendimden.  sığamıyorum ,  ne sana , ne odaya.  ve ben bu hikayeyi hiçbir zaman tamamlayamıyorum. 
buz oluyor ellerim,senden değil kendimden. bir şey var bu akşamlarda, içimi sıkan,dışımı sana küstüren.  çocukluğumu özledim.  08,11,20:00