Ana içeriğe atla

hazanhaziran

bir hazıran akşamıydı rastlaşmıştık seninle,
hazandı bırakıp gittiğinde beni,
yüreğimde uçuşan kuşlar
bak kuşlarda gitti eni sonu,onlarda terk etti sen gibi.
derdim dün gibi,
dinmiyor bıraktığın acı.
yoruldum hayatın düzenini anlamaktan,
iyileşmiyor eskisi gibi
sen düştükçe aklıma kanıyor her gün biraz daha yaram.
yıkıntını toparlamaya gelsen
düzeleceğim inan.
seni tekrardan sevmeyi hatırlat bana.
inandır beni o sevdiğim adama,var oluşunla sevindir beni.
Ah'larımı bırakma derinlerde bir yerde.
eski güzel günlerden haber ver,yalan olsa da bana sarılışların var,öpüşlerin bir nefes mesafesinde.
bir haziran akşamında.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bu sizin bildiğiniz bir şey değil. Benim de bildiğim bir şey değildi zaten. Yeni tanıştık. Fazla ağırdı. Hikayenin neresinden tutsanız , ben orasından düşen kişiyim. Acılıyım ve ağrılıyım. Sizle tanışmıydık? Sanmıyorum. Hem siz zaten tutmayın ne beni ne hikayeyi. Bir hikayem de yok aslında , avuçlarımda ki acıdan başka. Zaten , merdiven de yok artık o evde. Uyandığında bende.. neyse. Sonra bir şey oldu , olan ne mi? Ben bulamadım. İstemedim mi ya da ? Bilmiyorum. Dokundum. Yoktum. Sarıldım. Yandım. Bunu tanıyor musunuz ? Zira aklımı yitirmekle , hayatta kalmak arasında günleri geçiren bir hiçlikten ibaret biriyim ben artık. Yani yanıyorum. Kimseyi tanımıyorum. Ondan başka. O mu! uzanıp eşsiz hatırasından öptüm. öldüm.

yarı/m

Avuç içimde saklıyorum ,  sakladığım şeyin ne olduğunu bilmeden.  yine çok yorgunum.  anımsıyorum ,  anımsadıkça vuruluyorum. toplayamıyorum artık gökyüzünden bulutları.  eksildikçe , düşüyorum.  senden değil , kendimden.  sığamıyorum ,  ne sana , ne odaya.  ve ben bu hikayeyi hiçbir zaman tamamlayamıyorum. 
buz oluyor ellerim,senden değil kendimden. bir şey var bu akşamlarda, içimi sıkan,dışımı sana küstüren.  çocukluğumu özledim.  08,11,20:00